Heel erg verliefd

Na dat mijn ouders weg waren moest ik natuurlijk weer gewoon naar school, gelukkig maar 2 weekjes lang.
Op school gebeurden er verder zoals gewoonlijk niet erg veel speciaals.
Voordat Thomas zou komen hadden we nog een laatste ontmoeting met ons district op het programma. 16 april vertrokken de 4 meisjes uit Rio Grande richting Comodoro Rivadavia (Redelijk ver in het noorden van Patagonië). We kwamen vrijdag in alle vroegte aan en kregen tijd om te douche en te slapen, dat slapen lukte niet helemaal op een kamer voor drie personen met 7 exchangers. Om 10 uur was bijna iedereen van het district er, zoals de andere keren was het meteen gezellig. We kregen het plan voor het weekend te horen, dit bestond uit een liedje leren, Rotary meeting met de club Comodoro, de aankomende exchange studenten ontmoeten en een afsluitende presentatie.
We begonnen met ons groep meteen aan het liedje leren helaas beviel ons het gekozen liedje niet en hebben we eerst meer dan een uur naar een ander liedje gezocht. Uiteindelijk begonnen we met veel enthousiasme met oefenen al snel liep het aardig goed en werd er zelfs gedanst.
Na de lunch zijn we naar een kleine theater ruimte gegaan waar de meeting was. Dit bleek meer voor volwassen en was voor ons dus erg saai. Toen we terug waren hadden we vrije avond ik heb spelletjes gespeeld en nadat ik France om 00.00 had gefeliciteerd ben ik gaan slapen.
De volgende ochtend moesten we zelf ontbijt halen bij het tankstation en ons voorbereiden om de aankomende exchangers te ontmoeten. Toen we binnenkwamen zat de nieuwe groep te wachten samen met hun ouders zal hadden al wat uitleg gehad en zouden nu de landen te horen krijgen waar ze naartoe gaan. Sommige waren heel erg gelukkig met wat ze te horen kregen en andere moesten even slikken omdat het een land was dat niet op hun lijstje stond maar uiteindelijk iedereen toch blij dat ze überhaupt kunnen gaan. De ouders werden weg gestuurd en nu met z’n alle samen oefende we het liedje dit duurde niet lang omdat de Argentijnen het liedje al kenden.
Daarna speelde we samen spelletjes en gewoon gezellig kletsen voor veel Argentijnen was er de mogelijkheid om vragen te stellen aan mensen uit het land waar ze naartoe gaan.
De dag werd afgesloten bij nog een meeting waar we alleen het liedje op moesten voeren en daarna iedereen weer richting huis kon. Wij dus weer kei lang in de bus maar dit verliep allemaal wel goed tot we het water naar Vuurland moesten oversteken want de golven waren te hoog dus moesten zes uur lang wachten maar uiteindelijk toch goed en wel in Rio Grande aangekomen.
Ik was al op tijd wakker maar van de zenuwen bleef ik nog in bed liggen. Ruim van te voren zat ik klaar om naar de luchthaven te gaan met Sonia om Thomas op te halen. We waren er een beetje te vroeg en ik stond maar zenuwachtig te wezen en daardoor werd Sonia ook zenuwachtig. Na meer dan een kwartier wachten kwam hij eindelijk door de deuren lopen. Wat fijn weer die eerste knuffel en kus zo blij dat we elkaar na 6 maanden eindelijk weer zagen. We spraken me Sonia af dat we samen zouden eten op tijd want hij had natuurlijk een lange reis achter de boeg en dan op tijd naar bed. Het was een gezellige avond met allerlei talen en veel empanadas die Thomas goed bevielen maar dat kan ook bijna niet anders want ze zijn heerlijk.
Voor de eerste week hadden we niet erg veel op de planning staan, een keer naar mijn school toe waar we een hele rondleiding kregen die zelfs ik in het halve jaar dat ik hier was nog niet had gehad en even kort bij mijn klasgenoten maar die kunnen niet zo goed Engels dus schoot niet erg op haha.
We hebben heel veel gelopen in Rio Grande want het was aardig weer voor eind April (hadden dus echt heel veel geluk). Dit was ook voor mij eens leuk want ik ga normaal bijna overal met de auto naartoe. Tussen de middag kookte we vaak en dat vonden ze bij Sonia thuis helemaal niet erg want konden zij ook van genieten.
Ook al hadden we niet veel gepland de eerste week ging echt heel erg snel voorbij want de tijd gaat snel als je het leuk hebt.
Voor de tweede week hadden we Ushuaia op het programma staan (stad aan “einde” van de wereld).
Helaas voelde Thomas al toen we aankwamen zich niet erg goed en dit op zijn verjaardag(herhaling van mijn moeder) maar desondanks besloten we om voor de volgende dag de boot toch op het Beagle kanaal te boeken, we hadden van tevoren de weersvoorspellingen gekeken en beste was om pas in de middag te gaan.
In de avond gingen we romantisch uiteten voor zijn 18de verjaardag, in een knus en warm restaurantje aten we gezellig maar we gingen niet te laat terug naar het hotel want Thomas voelde zich echt niet goed.
De volgende dag gingen we redelijk op tijd de stad in om de kaartjes voor de boottocht te kopen en een beetje de stad te verkennen. In Argentinië sluiten de winkels tussen de middag dus kochten we wat te eten en hadden we gepicknickt wat goed kon met dikke kleren aan want het zonnetje scheen gewoon lekker. Op de boot was het ook prachtig langs de zeeleeuwen en de nep pinguïns en toen we de wandeling gingen maken begon het al te schemeren want en romantische was en geweldige luchten met mooie kleuren opleverde. Toen we terug waren besloten we naar supermarkt te gaan en eten te kopen voor de avond want we verbleven in een hostel waar je gebruik kon maken van de keuken. Niet de meest gezellige plek om te eten maar het was verder prima.
Toen we wakker werden bleek Thomas koorts te hebben en dit betekende een dagje in het hotel, hij had wel de goede dag uitgekozen want alles was dicht voor een feestdag. Bij ongeveer de enigste kiosk die open was ben ik wat te eten gaan halen want uiteindelijk alleen voor mij bleek te zijn want hij had zo een buikpijn dat eten er niet in zat. Ondanks dat we hele dag in het hotel waren was het toch gezellig we hebben spelletjes gespeeld en veel geslapen in de hoop dat de volgende dag alles weer beetje beter zou zijn.
We hadden nog een dagje in Ushuaia want in de avond zouden we worden opgehaald door mijn gastmoeder, we besloten naar het museum te gaan want nationale park was niet meer mogelijk. Er was een grote groep in het museum die een rondleiding kregen deze deden wij niet. Toen we uitgekeken waren haalde we nog wat souvenirs voor de vrienden van Thomas en daarna lunchten we even wat verder hebben we vooral gewacht tot we werden opgehaald door Sonia en Macky. Ze waren er rond een uur of 6 na een dagje paardrijden, we stopte eventjes in Tolhuin om wat te drinken en reden daarna door naar Rio Grande. Om weer leuke dagen af te sluiten en dichterbij het afscheid te komen 
Ondanks dat we weer geen concrete plannen hadden vlogen de dagen voorbij, met soms een bezoek aan gastfamilies en andere keren door de stad wandelen. Het was fijn gewoon samen te zijn en de stad te bekijken. Thomas was niet helemaal beter na Ushuaia en werd door mijn gastmoeder volgestopt met medicijnen en goede zorg want uiteindelijk wel verbetering bracht.

De laatste avond pakte we de koffer van Thomas in met al wat spullen van mij en legde we de spullen die ik nodig zou hebben voor de noord trip klaar. De volgende ochtend zouden we al vroeg naar de luchthaven moeten waar Thomas zou vertrekken ik ging later op de dag vanaf Ushuaia naar Buenos Aires.
S’avonds was het al lastig maar in de ochtend nog veel erger, ik moest heel erg huilen ook al wist ik dat we elkaar over drie maanden zouden zien het was onwijs moeilijk om doei te zeggen na een fantastische 2 weken samen. Na de laatste kussen, knuffels en tranen moest Thomas toch echt naar de douane op weg naar Buenos Aires om daar nog een laatste dagje te hebben voor zijn terug reis naar Nederland.
Ik stapte huilend in de taxi pakte huilend mijn laatste spullen in (waardoor ik niet helemaal wist wat ik inpakte) en ik vertrok met de andere naar Ushuaia om naar Buenos Aires te vliegen en daarna naar Cordoba.

De maand april was echt geweldig! Thomas, papa en mama heel erg bedankt voor jullie bezoek ik vond het onwijs fijn weer tijd met jullie door te brengen en ik kijk er naar uit jullie weer te zien.
Heel veel lieve groetjes.